Nasrettin Hoca'dan bir hikaye :)

 

birgün köy kahvesinde yaşlılar konuşurken hocada kulakj misafiri olmuş.herkes gençliğinde nasıl olduğunu nasıl güçlü kuvvetli olduğunu şimdi nasıl olduklarını yaşlanınca güçten düştükleri anlatıyorlarmış.hoca birden lafa karışmış ve ben eskiden neysem şimdide oyum benim hiç bişeyim değişmedi 18imdeki halimle 80imdeki halim aynı demiş.biri hemen hocam olurmu öyle şey göz var izan var demiş şu halinle gençliğin aynı olurmu demiş.hoca ahaliyi toplamış ve düşün peşime size kanıtlıycam demiş.tüm köy halkını arka bahçesinde büyükçe bir taşın etrafına toplamış.sonra izleyin demiş.hoca önce taşın sağından kavramış taş oynamamış.sonra solundan kavramış yüklenmiş ama yok taş gene oynamamış millet başlamış gülmeye.sonra hoca ahaliye gülerek doğrulmuş ve gördünüzmü demiş.hiçbişey kaybetmemişim ben 18imdede bu taşı kaldıramıyordum 80imdede bu taşı kaldıramıyorum.demekki hiç bişey kaybetmemişim.