Bir şarkı söyler misin bize Mustafa Kemal?
Ölmezliğe dair.
Sen ey ölmezliğin sırrına eren Şair.
Büyük mimarı Türkiye'mizin,
Bir şarkı söyler misin?

"Üzme yetişir, üzme" derdin bir zaman
Neydi derdin söyler misin?
"Şahane gözler, şahane" düşmezdi dilinden.
Ey en güzel gözlerin sahibi.
İçin kan ağlasa yüzün gülerdi.
Hep şen şâkır türküler söylettin milletine sen,
Şarkı söyleyişin, zeybek oynayışın,
Şiir okuyuşun , nutuk verişin,
Dillere destandı Mustafa Kemal.

Türküler söylerdin Rumeli'den;
"Alişimin kaşları kara" derdin.
Estargon kalesinden, Tuna'dan;
Kaç kere bize  selâm gönderdin...

Şimdi de biz türkü yakalım sana,
Milletçe söyleyelim.
Sensiz mahur faslını neyleyelim.
Gayri hüzzam makamına kaldı işimiz;
Sana bağlılığımız seni sevişimiz,
Bize güneş gibi, hava gibi, su gibisin.

At mermer örtünü üstünden,
Gel, at koşturduğun bu meydana.
Bir meclis-i neşve kurduk sana;
Cepheleri, meydanları, kürsüleri ko bir yana;
Bir şarkı söyle bize Mustafa Kemal'im.

Haykır yedi düvele diz çöktüren sesinle,
"Dağ başını duman almışı"
Topla etrafına Bayburtluyu, Dadaşı;
Bir bar oyna Mustafa Kemal'im,
Titresin meydan.
Geç oradan Sivas'a.
Başla kıvrak endamınla Halay'a...
Efelerin hatırı kalmasın,
Bir harmandalı oyna ki Mustafa Kemal'im
Kaysın altımızdan toprak.
Sonra hep beraber söyleyelim türkümüzü;
Dağ dağ, şehir şehir, köy köy,
Dalgalansın bayrak...